خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ های نانوکریستال سلولز ـ پلی ‏وینیل ‏الکل

Authors

  • بهزاد کرد استادیار علوم و صنایع چوب و کاغذ، گروه سلولزی و بسته‌بندی، پژوهشکدۀ شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران
  • فرحناز بهزادی کارشناس ارشد علوم و صنایع چوب و کاغذ، گروه سلولزی و بسته‌بندی، پژوهشکدۀ شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران
  • مهدی روحانی استادیار علوم و صنایع چوب و کاغذ، گروه سلولزی و بسته‌بندی، پژوهشکدۀ شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران
  • نازنین مطیع دانشجوی دکتری علوم و صنایع چوب و کاغذ، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
Abstract:

در این پژوهش خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ های حاصل از نانوکریستال سلولز ـ پلی وینیل الکل بررسی شد. فیلم‏های نانوکامپوزیت‏ حاوی درصد‏های متفاوت نانوکریستال سلولز (3، 6، 9 و 12 درصد وزنی) با روش قالب‏ریزی حلال تهیه شد. تأثیر نانوکریستال سلولز بر خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت ‏ها مطالعه شد. بدین‌منظور، جذب رطوبت، نفوذپذیری به بخار آب، سرعت انتقال اکسیژن، و سرعت انتقال بخار مواد شیمیایی فیلم‏های نانوکامپوزیت اندازه‏گیری شد. نتایج نشان داد که افزودن نانوکریستال سلولز با کاهش جذب رطوبت، نفوذپذیری به بخار آب، سرعت انتقال اکسیژن، و سرعت انتقال بخار مواد شیمیایی موجب بهبود خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ ها می‌شود. بهبود خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ ها به درجۀ تبلور بالای نانوکریستال سلولز و واکنش شدید بین گروه‏های هیدروکسیلی نانوکریستال سلولز و زنجیرۀ پلیمری پلی وینیل الکل نسبت داده شد که نشان‌دهندۀ پخش خوب و چسبندگی مطلوب نانوکریستال سلولز و ماتریس پلی وینیل الکل است. علاوه بر این، نانوکریستال سلولز مسیر پر پیچ و خمی برای عبور مولکول‏های نفوذکننده فراهم می‏کند. میزان بهبود خواص بازدارندگی در ماتریس‏های با درجۀ هیدرولیز بالا در مقایسه با ماتریس‏های با درجۀ هیدرولیز پایین، چشمگیرتر بود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مطالعه رفتار زیست تخریب پذیری نانوکامپوزیت های پلی وینیل الکل- نانوکریستال سلولز

در این پژوهش رفتار زیست تخریب پذیری نانوکامپوزیت های پلی وینیل الکل- نانوکریستال سلولز موردمطالعه قرار گرفت. فیلم های نانوکامپوزیت های حاوی درصدهای مختلف نانوکریستال سلولز (3، 6، 9 و 12 درصد وزنی) توسط روش قالب ریزی حلال تهیه شد. تأثیر نانوکریستال سلولز بر روی زیست تخریب پذیری نانوکامپوزیت های موردمطالعه قرار گرفت. آزمون های جذب آب و حلالیت در آب با غوطه وری نمونه ها در آب مقطر انجام شد. ضریب ا...

full text

تهیه و بررسی نانوالیاف الکتروریسی‌شده پلی وینیل الکل و نانوکریستال سلولز

در این پژوهش نانوالیاف کامپوزیتی پلی وینیل‌الکل (PVA) و نانوکریستال سلولزی (CNC) با فرایند الکتروریسی تهیه شدند. برای انحلال پلیمر PVA از آب یون‌زدایی شده استفاده شد و از بین غلظت‌های 4، 6، 8 و 10 درصد وزنی PVA، الیاف سالم در غلظت 8 درصد تولید شدند. برای تولید نانوالیاف با استحکام بیشتر، CNC در مقادیر 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد بر اساس درصد وزنی PVA به محلول پلیمر افزوده شد و طراحی آزمایشات بر اساس ر...

full text

اثر نانوکریستال سلولز و پلی وینیل الکل روی ویژگی‌های فیزیکی فیلم‌های بیونانوکامپوزیتی‌ بر پایه نشاسته

سابقه و هدف: فیلم‌های بر پایه بیوپلیمر نشاسته معایبی مثل خواص مکانیکی و بازدارندگی در برابر بخار آبِ ضعیف دارند که کاربردهای آن‌ها را در بسته‌بندی محدود می‌سازد. برای بهبود ویژگی‌های فیلم‌های بر پایه نشاسته، روش‌های مختلفی مانند مخلوط کردن با پلیمرهای دیگر و استفاده از نانوپرکننده‌ها پیشنهاد شده‌اند. نانوکریستال سلولز (NCC) به دلیل زیست تخریب‌پذیری، غیر سمی بودن، فراوانی در طبیعت، قیمت ارزان و ت...

full text

خواص ریخت شناسی، مکانیکی و بازدارندگی فیلم های کامپوزیتی پلی لاکتیک اسید/ نانوکریستال سلولز/ نانورس

این تحقیق با هدف تولید فیلم های کامپوزیتی زیست تخریب پذیر حاصل از ذرات نانوکریستال سلولز، نانورس و پلی لاکتیک اسید (PLA) انجام شد. فیلم های نانوکامپوزیت حاوی درصدهای مختلف نانوکریستال سلولز و نانورس (0، 3 و 5 درصد وزنی) با استفاده از روش قالب گیری حلال تهیه و خواص ریخت شناسی، مکانیکی و بازدارندگی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور از آزمون تفرق اشعه ایکس (XRD) برای مطالعه کیفیت پراکنش ...

full text

تهیه کلوئیدی نانوکامپوزیت پلی آنیلین - پلی وینیل الکل- سیلیسیم دی اکسید و بررسی خواص ضدخوردگی آن

پلی ­آنیلین (PANI) به دلیل قیمت کم، راحتی دسترسی به مواد اولیه، سنتز آسان، پایداری محیطی خوب، رسانایی الکتریکی قابل­ کنترل و خواص اکسایشی، از جالب ترین پلیمرهای رساناست. در سال­ های گذشته نشان داده شد، پلیمرهای رسانای الکتریکی نظیر پلی ­آنیلین می­ توانند به­ عنوان پوشش محافظ خوردگی استیل به دلیل تشکیل لایه اکسید روی سطح فلز، استفاده شوند. فرایندپذیری ضعیف پلی­ آنیلین به سبب خواص ضعیف مکانیکی و ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 67  issue 3

pages  517- 528

publication date 2014-09-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023